Watch videos & listen free to Belle en het beest: Belle En Het Beest, kom erbij & more. Discover more music, concerts, videos, and pictures with the largest. Belle en het Beest, VWO, Lyceum Oude Hoven. Praktische Activiteit CKV, 10-03-2014, De Nieuwe Doelen, Gorinchem. Het Franse sprookje Belle en het Beest werd voor het eerst opgetekend halverwege de achttiende eeuw. In ons land is de romantische ontmoeting tussen een vervloekt. Legally Blonde door Arte del Sue. Na het grote succes van Belle en het Beest schotelen wij u met plezier een nieuwe musical voor. Dit keer verlaten we de gekende. Belle En Het Beest (NL) zien? Kijk Belle En Het Beest (NL) nu met Path Kijk en luistersprookjes, fabels en verhalen uit alle hoeken van de wereld. Search Microsoft Search. Belle en het beest Betoveren. Belle en het Beest, La belle et la b. In ons land is de romantische ontmoeting tussen een vervloekt beest en een beeldschoon meisje het bekendst geworden door de bewerking van Disney. Toch zijn er al heel wat film- en televisieregisseurs die zich aan het verfilmen van het sprookje hebben gewaagd, elk met hun eigen accent en fantasie. In de visie van Christophe Gans - de maker van Crying Freeman, Brotherhood of the Wolf en Silent Hill - is het een weelderige en oogstrelende bedoening geworden. Er is zo veel aandacht voor de mooie plaatjes dat de romance tussen de twee titelfiguren er zelfs een beetje bij in is geschoten. Belle en het beest Tattoo. Beauty and the Beast tattoo. Disney tattoo by Tattoo Dagmar Belle en het Beest. Er was eens een rijke koopman die zes kinderen had, drie jongens en drie meisjes. Voor de opvoeding van dit zestal spaarde de rijke koopman kosten noch moeite. De drie dochters waren mooi, vooral de jongste. Die was zo knap dat iedereen haar Belle noemde toen ze nog klein was en dat betekent lief en mooi. En omdat ze nog net zo lieftallig was toen ze groot was geworden, noemde nooit iemand haar anders dan Belle. Haar zusters waren jaloers op de schoonheid van de jongste dochter, die niet alleen mooier was dan haar zusters, maar ook een aardiger karakter had. De oudere zusters waren trots op hun rijkdom en positie. Ze waren hooghartig en wilden niet eens bij andere koopmansdochters op bezoek gaan. Omdat iedereen wist dat de meisjes een grote bruidsschat zouden krijgen, waren er veel grote kooplieden die met hen wilden trouwen. Maar de oudste twee van de dochters zeiden dat ze er niet aan dachten met iemand te trouwen die minder was dan een hertog. Ook Belle kreeg veel huwelijksaanzoeken, maar zij antwoordde altijd heel beleefd dat ze vereerd was met het aanzoek, maar dat ze liever nog een paar jaar bij haar vader wilde blijven omdat ze zichzelf nog te jong vond om te trouwen. Nu gebeurde het dat de koopman door een ongelukkig voorval al zijn geld verloor. Hij had niets meer over dan een huisje op het land en daar moest het gezin nu gaan wonen en met werken in het onderhoud voorzien. Toen de koopman dit vertelde aan zijn kinderen, zeiden de twee oudste dochters dat ze niet wisten hoe ze moesten werken. Wij hoeven ze niet meer. Maar Belle zei dat ze er niet aan moest denken haar vader in de steek te laten nu het hem zo slecht ging. Eerst moest Belle soms stilletjes huilen om de ontberingen die ze moest verduren, maar al gauw zei ze tegen zichzelf: . Ik moet proberen gelukkig te zijn zonder rijkdom. Ook Belle deed wat ze kon. Elke morgen stond ze om vier uur op, maakte het vuur aan en veegde de vloer. Daarna zorgde ze voor het ontbijt voor de hele familie. In het begin vond ze dat vele werk moeilijk, maar ze raakte er al spoedig aan gewend en op den duur kostte het haar nauwelijks moeite meer. Dit harde werken maakte haar zelfs nog mooier, en zodra ze ermee klaar was, las ze, maakte muziek of zong terwijl ze spon. Haar zusters wisten echter niet hoe ze de dag door moesten komen. Ze ontbeten in bed en stonden pas om tien uur op. Meestal gingen ze dan wat wandelen, maar ze waren altijd gauw moe en zochten dan een plekje onder een boom, waar ze gingen zitten treuren om het verlies van hun rijtuig en hun mooie kleren. En als ze dat lang genoeg gedaan hadden, begonnen ze kwaad te spreken over hun jongste zuster. Zo ging er een jaar voorbij. Op zekere dag kreeg de koopman een brief waarin stond dat een van zijn rijkste schepen, waarvan hij dacht dat het verloren was gegaan, de haven was binnengelopen. Dit nieuws maakte de oudste twee van de zusters bijna gek van vreugde, omdat ze dachten dat ze nu weer naar de stad zouden terugkeren en al hun mooie spullen terug zouden krijgen. Toen ze hoorden dat hun vader een reis naar het schip moest maken, zeiden de twee oudste dochters: . En zo gingen ze nog een tijd door. Maar Belle vroeg niets, want ze dacht bij zichzelf dat haar zusters samen al meer vroegen dan het hele schip waard moest zijn. Wat kan ik voor jou meebrengen? Die zouden dan gezegd hebben dat ze niets wilde hebben opdat haar vader haar daarom zou prijzen. De koopman nam afscheid van zijn kinderen en ging op reis. Maar toen hij bij het schip kwam, werd hem een proces aangedaan over de lading en na veel moeilijkheden en een oponthoud van een paar maanden keerde hij terug naar huis, even arm als tevoren. Toen hij zijn huis op dertig mijl afstand genaderd was, dacht hij aan de geschenken die hij beloofd had te zullen meebrengen, vooral aan de roos voor Belle die hij nergens voor haar had kunnen vinden, want het was inmiddels winter geworden. En hoewel hij zich op het weerzien verheugde, vond hij dit heel verdrietig. Het regende en daarna begon het te sneeuwen en in de sneeuwstorm raakte hij de weg kwijt. De avond viel en hij was bang dat hij van kou en honger om zou komen of dat de wolven hem zouden verscheuren. Maar toen kwam hij bij een lange laan en aan het einde daarvan zag hij een licht schijnen. Hij ging erop af en kwam bij een prachtig paleis waarvan de ramen helder verlicht waren. De hoge hekken van brons stonden wijd open en de koopman kon ongemoeid naar binnen gaan. Hij liep over een prachtige binnenplaats, maar er was geen sterveling te bekennen. Ook kwam hij langs stallen, waar zijn arme, uitgehongerde paard onmiddellijk binnenstapte en een goed maaltje vond van haver en hooi. Zijn meester bond hem daar vast en liep door naar de hoofdingang van het paleis, zonder iemand te zien. Hij ging naar binnen en kwam in een grote eetzaal, waar een vuur brandde in de haard en een tafel klaarstond met een groot aantal zeer smakelijke gerechten erop, maar er was gedekt voor maar . Door de sneeuw en de regen was de koopman erg nat geworden. Vlug liep hij naar het vuur om zich te warmen. Ten slotte sloeg de klok elf uur. De koopman, verzwakt door gebrek aan voedsel, nam een kippetje en dronk een paar glazen wijn, maar hij beefde van angst. Hij ging zitten en toen de klok twaalf sloeg, verzamelde hij zijn moed en bedacht dat hij eens rond kon kijken in het paleis. Hij opende een deur aan het einde van de zaal en kwam in een grote kamer waarin een prachtig bed stond, en omdat hij erg moe was sloot hij de deur, kleedde zich uit en stapte in het bed. Het was tien uur in de ochtend voor hij wakker werd. Tot zijn verbazing zag hij dat er een nieuw stel kleren voor hem was klaargelegd in plaats van zijn eigen kleren, die vuil en gescheurd waren. Dit moet het huis van een goede fee zijn, dacht hij. Ze heeft medelijden gekregen met mijn tegenslag. Hij keek uit het raam en was verbaasd te ontdekken dat de bomen rond het paleis groene bladeren hadden en dat in de tuinen de mooiste zomerbloemen bloeiden in een stralende zonneschijn, terwijl hij heel in de verte de met sneeuw bedekte heuvels kon zien en het winterse woud waarin hij de avond tevoren was verdwaald. Hij keerde terug naar de zaal waar hij 's avonds gegeten had en zag dat er nu een ontbijttafel gedekt stond. Het ontbijt smaakte hem goed en toen hij genoeg gegeten had ging hij naar de stal om naar zijn paard te kijken. Toen hij langs een rozenboom liep, dacht hij eraan dat Belle hem had gevraagd een roos voor haar mee naar huis te brengen en dus plukte hij een bosje voor haar om mee naar huis te nemen. Terwijl hij dit deed hoorde hij echter een gedruis. Hij keek om en zag een monster op zich afkomen dat er zo angstaanjagend uitzag dat hij bijna flauwviel van de schrik. Maar je zult boeten voor deze daad. Binnen een kwartier zul je sterven. Ik wist niet dat ik u zou beledigen als ik een roos meenam voor een van mijn dochters. Dood mij niet, edele heer. Ik hou niet van valse complimenten, dus denk niet dat je mij op deze manier kunt ompraten. Je hebt dochters, zeg je? Welnu, als een van hen hier komt om in jouw plaats te sterven ben je gered. Zo niet, beloof me dan dat je over drie maanden terugkeert, dan kan ik met je doen wat ik wil. Hij gaf zijn belofte en kon vertrekken. Daar vind je een kist die je moet vullen met wat je het liefste hebt. Ik zal zorgen dat hij naar je huis wordt gebracht. De goede koopman bedacht nu dat, aangezien hij toch moest sterven - hij dacht er niet aan zijn belofte te breken, zelfs niet tegenover een Beest - hij zijn kinderen evengoed verzorgd kon achterlaten. Dus ging hij naar de kamer waarin hij geslapen had en vond daar bergen goudstukken die overal verspreid lagen. Hij vulde de kist tot de rand toe, deed hem op slot, besteeg zijn paard en verliet het paleis en de tuin vol bloemen even treurig als hij blij was geweest toen hij ze ontdekte. Het paard zocht zelf zijn weg door het besneeuwde woud en na een paar uur kwamen ze bij het huis van de koopman. Zijn kinderen kwamen hem tegemoet gesneld om hem te begroeten. Hij kuste hen niet en toen hij naar hen keek stroomden de tranen langs zijn wangen. Hij hield de bos rozen in zijn hand en toen hij die aan Belle gaf, zei hij: . Waarom heeft ze niet om zulke dingen gevraagd als waar wij om vroegen? Maar nee, dat vervelende schepsel moest iets heel bijzonders hebben. En hoewel vader om haar rozen dood zal moeten gaan, laat ze er geen traan om. Het Beest wil in zijn plaats een van zijn dochters aanvaarden en daarom zal ik mijzelf aanbieden en gelukkig zijn dat ik op die manier mijn liefde voor de beste van alle vaders kan bewijzen. Wij zoeken het monster op en hij of wij zullen sterven. Maar Belle's jonge leven zal niet geofferd worden. Ik ben oud en zal niet veel langer meer leven, dus zal ik maar een paar jaar van mijn leven moeten opgeven. Ik ben alleen bedroefd omwille van mijn kinderen. Hoewel ik nog jong ben, ben ik niet zo gehecht aan het leven en ik wil liever door het monster opgegeten worden dan sterven van verdriet omdat ik u verlies. Hij zei niets over zijn rijkdom tegen zijn oudste dochters, omdat hij wist dat ze dan meteen naar de stad zouden willen terugkeren, maar hij vertelde zijn geheim wel aan Belle. Ze zei tegen hem dat er - terwijl hij weg was - twee heren op bezoek waren geweest die verliefd waren geworden op haar twee zusters en ze smeekte haar vader hen zonder uitstel te laten trouwen, want omdat ze zo'n lief en zacht karakter had, wilde ze hen alleen maar gelukkig zien. De drie maanden gingen veel te vlug voorbij en op zekere dag maakten de koopman en zijn dochter Belle zich klaar voor de reis naar het paleis van het Beest. De beide zusters wreven hun ogen met een ui, waardoor ze zo traanden dat het leek of ze huilden, maar de koopman en zijn zoons huilden werkelijk. Alleen Belle's ogen bleven droog. Binnen enkele uren waren ze bij het paleis. Het paard liep uit zichzelf naar de stallen. De koopman en Belle gingen naar de grote zaal, waar de tafel overladen was met de heerlijkste spijzen. Er was voor twee personen gedekt.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
December 2016
Categories |